Blok więzienny, a od 1940 r. państwowy dom opieki Brandenburg an der Havel. Po lewej stronie znajduje się stodoła, w której około 1870 r. zainstalowano komorę gazową.

Action Reinhard Camps.

To tył bocznego skrzydła stodoły instytucji, gdzie znajdowała się komora gazowa. Oprócz komór gazowych były tam dwa piece krematoryjne. Zdjęcie zrobiono około 1925 roku.

Memorial Sites Brandenburg an der Havel (GBadH).

BRANDENBURG

Ośrodek zagłady w Brandenburgu mieścił się w dawnym przytułku dla ubogich, a później w więzieniu w centrum miasta Brandenburg. W 1931 r. więzienie zostało zamknięte, a w 1934 r. utworzono obóz ochronny. Był to jeden z pierwszych obozów koncentracyjnych w Rzeszy Niemieckiej. Następnie wymiar sprawiedliwości wykorzystywał „stare więzienie” jako ośrodek szkoleniowy i zakład karny. Pod koniec 1939 roku w stodole na terenie obiektu utworzono komorę gazową. W styczniu 1940 roku przeprowadzono pierwsze „gazowania próbne”. Więzieniu nadano kryptonim „Landes-Pflegeanstalt Brandenburg an der Havel” (Państwowy Dom Opieki Brandenburg an der Havel). Do października 1940 r. w ramach „Aktion T4” w Brandenburgu zamordowano ponad 9000 chorych osób. Około dziesięć procent z nich stanowiły dzieci i młodzież, kolejne dziesięć procent osoby pochodzenia żydowskiego. Jedynym powodem zamordowania chorych Żydów było ich pochodzenie. Do lipca 1940 r. ciała palono na terenie więzienia. Nie dało się tego ukryć przed okolicznymi mieszkańcami. W ostatnich miesiącach przed zamknięciem ośrodka zagłady kremacje odbywały się zatem na terenie w pobliżu wsi Paterdamm. Ośrodek zagłady w Brandenburgu został zamknięty 28 października 1940 r. Zabójstwa za pomocą gazu były kontynuowane w Bernburgu. Obecnie w miejscu zbrodni w Brandenburgu znajduje się pomnik.