GERTRUD KREBS (1935 – 1945)

Gertrud Krebs urodziła się w Celle. Jej matką była Mathilde Krebs, pracownica rolna, a ojcem Heinrich Beckmann z Pinnau. Ze względu na opóźnienie w rozwoju Gertrud została zatrzymana przez matkę zastępczą w domu dziecka, w którym mieszkała, i nie rozpoczęła nauki w szkole. Wiosną 1942 roku Gertrud pojawiła się wysypka skórna i została wysłana do szpitala dziecięcego w Lüneburgu na leczenie. Tam zastosowano się do obowiązku zgłoszenia, w związku z czym 20 sierpnia 1942 roku złożono wniosek o przyjęcie jej na »oddział dziecięcy« i 2 grudnia 1942 roku przeniesiono ją na »oddział dziecięcy« w Lüneburgu.
Po przyjęciu do ośrodka wyróżniała się dobrym zachowaniem. Ponieważ przez kolejne cztery tygodnie nie sprawiała żadnych problemów i zachowywała się dyskretnie, Willi Baumert zasugerował, aby zaczęła uczęszczać do szkoły. 12 stycznia 1943 r. Gertrud została przeniesiona do placówki Eben-Ezer w Lemgo, aby mogła uczęszczać do tamtejszej szkoły specjalnej. Jednak w Eben-Ezer uznano ją za niezdolną do nauki, więc rok później, 27 stycznia 1944 r., powróciła do »oddziału dziecięcego« w Lüneburgu. Po jej przybyciu Willi Baumert odnotował:
»Nie nadaje się do szkoły. – Brak innych trudności«.
Był to ostatni wpis Baumert w dokumentacji medycznej. Na uwagę zasługuje adnotacja Maxa Bräumnera: »Brak odwiedzających, brak zapytań (listopad 1944 r.)«, napisana na marginesie dokumentacji medycznej. Dzięki temu Gertrud mogła zostać zamordowana w sposób niemal niezauważalny.
Po tej marginalnej notatce od 2 grudnia 1944 r. do śmierci Gertrudy pojawiały się tylko wpisy pielęgniarki Wilhelmine Wolf. Dokumentacja całkowitego upadku zdrowia i powolnej, bolesnej śmierci została najwyraźniej napisana jednym ciągiem po śmierci Gertrudy.
Gertrud Krebs zmarła prawie na pewno 23 lutego 1945 r. w wyniku przedawkowania leku Luminal. Oficjalną przyczyną śmierci była »gruźlica«. Decyzja o zamordowaniu Gertrud może mieć związek z pismem urzędu ds. pomocy młodzieży z dnia 21 listopada 1944 r., na które udzielono odpowiedzi 2 grudnia. Po jej zamordowaniu dochodzenie prowadzone przez urząd ds. pomocy młodzieży straciło znaczenie.