Wilhelm Wetzel urodził się w Oberhausen. Studiował prawo w Giessen, a w 1922 r. został radcą rządowym w urzędzie skarbowym w Harburgu. 1 sierpnia 1931 r. został członkiem NSDAP i zrobił karierę w partii. W 1933 r. awansował na senatora Harburga-Wilhelmsburga i został szefem Biura Polityki Lokalnej. W 1936 r. z powodzeniem ubiegał się o urząd burmistrza Lüneburga. Po przeniesieniu Gauleitung do Lüneburga, on i Gauleiter Telschow utworzyli podwójne przywództwo od 1937 r. i prowadzili sprawy miasta do końca wojny. W 1951 r. Wetzel powrócił z niewoli jako jeniec wojenny i od tego czasu zasiadał w radzie miejskiej z ramienia FDP, a od 1957 r. jako lider grupy parlamentarnej. Oprócz pełnienia funkcji politycznych, od 1952 r. Wetzel pracował jako prawnik, a w życiu prywatnym nadal wyznawał prawicowo-konserwatywne poglądy. Zmarł w 1976 roku.
