Es ist eine Abschrift mit maschinengeschriebener Schrift auf einem Papier. Handschriftlich ist die Ziffer 537 notiert, es scheint jedoch keinen inhaltlichen Zusammenhang zum Dokument zu bestehen. Das Dokument trägt keine Originalunterschrift und keinen Stempel.

Rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych Bawarii z dnia 30 listopada 1942 r. w sprawie żywności głodowej dla sanatorium i domu opieki Mainkofen.

Kopia ArEGL.

VALENTIN FALTLHAUSER (1876 – 1961)

Valentin Faltlhauser był psychiatrą, a od 1929 r. dyrektorem medycznym sanatorium i domu opieki Kaufbeuren. Pochodził z rodziny ziemiańskiej z Wiesenfelden (Bawaria) i studiował w Monachium i Erlangen. W 1906 roku złożył pracę doktorską na temat choroby Huntingtona. Podczas I wojny światowej był lekarzem sztabowym w rezerwach.

Jako psychiatra był zwolennikiem »otwartej opieki«, w której przewlekle chorzy pacjenci powinni być leczeni ambulatoryjnie, gdy tylko jest to możliwe. Faltlhauser początkowo odrzucał »eutanazję« i nauki eugeników. Zmieniło się to jednak wkrótce po dojściu do władzy narodowych socjalistów. Pracował zarówno dla Biura Polityki Rasowej NSDAP, jak i jako sędzia w Sądzie Zdrowia Dziedzicznego w Kempten. Stał się ekspertem »T4« przy transferach do ośrodków zagłady w Grafeneck i Hartheim. Opracował również tak zwaną »dietę głodową«, która oznaczała, że pacjenci umierali z głodu w ciągu kilku tygodni. Był również zaangażowany w »eutanazję pediatryczną« jako członek planującego »Komitetu Rzeszy ds. Naukowej Rejestracji Chorób Dziedzicznych i Wrodzonych« oraz jako szef »Specjalistycznego Oddziału Pediatrycznego« w Kaufbeuren-Irsee.

Po wojnie Faltlhauser został aresztowany i 30 lipca 1949 r. skazany na trzy lata więzienia za podżeganie do współudziału w zabójstwie w co najmniej 300 przypadkach. Ze względu na wielokrotne odraczanie kary więzienia z powodu niezdolności do pracy, został ułaskawiony przez ówczesnego bawarskiego ministra sprawiedliwości w grudniu 1954 roku.

Valentin Faltlhauser zmarł w Monachium w 1961 roku.