OTMAR FREIHERR VON VERSCHUER (1896 – 1969)

Otmar Freiherr von Verschuer był lekarzem i czołowym »higienistą rasowym«, który od 1927 roku pracował pod kierownictwem Eugena Fischera w »Kaiser Wilhelm Institute for Anthropology, Human Heredity and Eugenics«. Był synem właściciela kopalni i ukończył szkołę średnią w Karlsruhe. Był żołnierzem podczas pierwszej wojny światowej i został trzykrotnie ranny. Po wojnie studiował medycynę w Marbach, Hamburgu i Monachium i brał udział w puczu Kappa. Doktorat uzyskał w 1923 roku. W 1935 r. przeniósł się do frankfurckiego »Instytutu Biologii Dziedzicznej i Teorii Rasy«, gdzie w 1936 r. otrzymał tytuł profesora. Powrócił do Berlina w 1942 roku i został następcą Eugena Fischera i dyrektorem instytutu. Jego zainteresowanie »teorią dziedziczną« rozbudziła lektura pism Gobineau. Szczególnie interesował się bliźniętami i zapładnianiem osób »niezdolnych do życia w społeczeństwie«. Wraz z Eugenem Fischerem i Fritzem Lenzem pracował nad »Ustawą o zapobieganiu dziedzicznie choremu potomstwu«. Jego czasopismo »Der Erbarzt« zostało opublikowane w 1934 roku. Informowało ono lekarzy o aktualnych wydarzeniach i międzynarodowych wynikach badań w zakresie »badań dziedzicznych i rasowych«. Verschuer był również nauczycielem i mentorem Josefa Mengele i pracował dla Reichsgesundheitsführera.
Po tym, jak został sklasyfikowany jako »współtowarzysz podróży« w procesie denazyfikacji, w latach 50. zrobił karierę jako genetyk człowieka i został dziekanem Wydziału Medycyny na Uniwersytecie w Münster. Był pierwszym kierownikiem Katedry Genetyki Człowieka w Republice Federalnej Niemiec. Zmarł w Münster w 1969 roku w wyniku wypadku samochodowego. Pozostawił syna, europejskiego urzędnika państwowego i polityka Helmuta von Verschuera.