RODZINA MÜNZER

Cała rodzina Münzerów była celem higieny rasowej. Z dziewięciorga rodzeństwa, czworo zostało wysterylizowanych wbrew ich woli. Decydującym czynnikiem było nie tylko ich romskie pochodzenie, ale także fakt, że mieli nieślubne dzieci i przeszłość kryminalną. Rodzeństwo Münzer jest zatem reprezentatywne dla systematycznego podejścia do rodzin z różnicami kulturowymi.

Rodzina została sprawdzona pod kątem »czystości rasowo-biologicznej« przy użyciu »kwestionariuszy klanowych« i »kart klanowych«. »Co najmniej dwa przypadki niemoralności moralnej« zostały udokumentowane na karcie klanowej najmłodszej siostry Charlotte. Odnotowano również przestępczość i »słabość umysłu«. Jednak liczba członków rodziny oznaczonych jako »słabo myślący« różniła się w zależności od tabeli klanu.

Przymusową sterylizację Dory Münzer uzasadniano tym, że miała dwoje nieślubnych dzieci, była »słaba umysłowo« i »aspołeczna«. Ponadto oskarżono ją o bycie całkowicie niekompetentną gospodynią domową z »gorszymi dziećmi«.

Jej brat Friedrich został zwolniony bezpośrednio do więzienia po sterylizacji. Zwrócił na siebie uwagę władz sanitarnych i dziedzicznego sądu sanitarnego z powodu wcześniejszych wyroków za defraudację i kradzież.

Wniosek Alberta Münzera o sterylizację został odrzucony w pierwszej instancji. Jego test na inteligencję nie wykazał wystarczających deficytów. Urzędnik ds. zdrowia publicznego Hans Rohlfing złożył odwołanie – z sukcesem. Wyższy Dziedziczny Sąd Zdrowia w Celle uchylił »uniewinnienie« Lüneburga. 25 października 1937 r. Albert również został wysterylizowany. Jedynym podanym powodem było to, że pochodził z dziedzicznie »gorszej« rodziny.

W przeciwieństwie do swojego brata Alberta, Charlotte Münzer udało się przekonać sąd, że nie miała »wrodzonej niepoczytalności«. Wniosek o sterylizację został odrzucony. Nie została wysterylizowana.

Frieda Gras, z domu Münzer, została przymusowo wysterylizowana dziewięć dni przed swoim bratem Friedrichem.

Po zakończeniu wojny pozbawienie praw rasowych nie ustało. W sierpniu 1945 r. odmówiono mu prawa do ponownego zawarcia małżeństwa, a drugie małżeństwo z Lily G. zostało odrzucone. Oficerem medycznym był nadal Hans Rohlfing, który już wcześniej zgłosił i zalecił jego sterylizację w czasach narodowego socjalizmu. Nawet zaangażowanie brytyjskich władz wojskowych nie zapewniło niezbędnej licencji małżeńskiej.