Carl Riemann urodził się w Erfurcie. Był policjantem w Hamburgu. Ponieważ ożenił się z młodszą o 15 lat Żydówką, w pracy był »prześladowany«. Doprowadziło go to do choroby. Para rozstała się w 1934 roku. Z małżeństwa urodziło się dwoje dzieci, które zostały z matką. Riemann przeprowadził się do domu w Asendorf w powiecie Harburg. Tam zachorował, przez sześć tygodni był hospitalizowany w Wilhelmsburgu, skąd został przeniesiony do przytułku w Hamburgu-Friedrichsbergu. Friedrichsberg został ewakuowany w lipcu 1935 r., a wielu pacjentów przeniesiono do Hamburg-Langenhorn, w tym Carla Riemanna. Po sześciu miesiącach został on przeniesiony do sanatorium i domu opieki w Lüneburgu. Przeniesienie mogło być spowodowane faktem, że był on zarejestrowany w rejonie sanatorium i domu opieki w Lüneburgu. Trzy lata później Carl Riemann został ubezwłasnowolniony. Kolejne dwa lata później został przeniesiony do ośrodka zagłady Pirna-Sonnenstein i zamordowany. Oficjalnie mówi się, że zmarł 24 marca 1941 roku. W rzeczywistości zmarł 7 marca 1941 roku.
