Die Bleistiftzeichnung von Gustav Sievers ist mit Wasserfarben und Buntstift koloriert und zeigt eine schick gekleidete korpulente Dame auf einem Fahrrad. Das Fahrrad hat einen gelben mit roten Schnörkeln verzierten Rahmen. Die Dame trägt einen gestreiften Rock und einen floral verzierten Überwurf. Ihre Ärmel sind lila. Sie sitzt sehr aufrecht auf dem Rad und hat einen sehr kleinen Kopf im Verhältnis zu Körper und Fahrrad.

Praca Gustava Sieversa. Bez tytułu, bez daty, ołówek, akwarele na kalce.

Prinzhorn Collection n. inw. 4332d.

Es ist eine technische Zeichnung mit schwarzer Farbe auf weißem Papier von einem Webstuhl mit Maßangaben und Detailzeichnungen einzelner technischer Vorrichtungen. Die Zeichnung ist überschrieben: J. W. G. Sievers in Borcholt i. W. Es ist ein Druck der Reichsdruckerei. Unten rechts befindet sich ein Hinweis aufgedruckt, dass die Zeichnung zur Patentschrift Nr. 108661 gehört.

Rysunek szczegółowy Rys. 1-Rys. 6 dla Reichspatent Nr 108661, Fallschützenwebstuhl autorstwa J.W.G. Sieversa z dnia 7 listopada 1897 r.

Reichspatentblatt 1899, s. 1238-1240. https://depatisnet.dpma.de.

GUSTAV SIEVERS (1865 – 1941)

Gustav Sievers urodził się w Almstedt. Wkrótce po jego narodzinach rodzice przeprowadzili się do Hanoweru. Po ukończeniu szkoły w dystrykcie Limmer, był stołówkowiczem w pułku piechoty. W wieku 16 lat pracował w tkalni. Odbył wczesne wyroki więzienia za żebractwo, obrazę policji i »rozpowszechnianie pism socjaldemokratycznych« (poważne przestępstwo polityczne około 1884 r.). Przez siedem lat mieszkał w Ameryce (Chicago), gdzie ciężko pracował, ale także studiował w bibliotekach publicznych i próbował swoich sił w pisaniu poezji. Powrócił do ukochanej z dzieciństwa w Hanowerze. W 1897 r. zaczął tworzyć wynalazki i z powodzeniem złożył wniosek o patent na »Fallschützenwebstuhl«. Następnie zachorował i został przyjęty do przytułku w Lengerich. Od 1902 r. korespondował z Augustem Bebelem i gazetą »Vorwärts« i wypowiadał się przeciwko kościołom. Komponował szyfry, pisał i tworzył oryginalną poezję. Przede wszystkim jednak rysował własne, typowo kolorowe obrazy ludzi i budynków. W 1903 r. został przeniesiony do sanatorium i domu opieki w Lüneburgu. Tam zaplanował zamach na Otto Snella. Po trzech latach odosobnienia został przeniesiony do państwowego aresztu śledczego w Getyndze. Prawie trzy dekady później powrócił stamtąd do zakładu w Lüneburgu. W wieku 74 lat został przeniesiony do ośrodka opieki pośredniej w Herborn, a stamtąd do Hadamar. Został zamordowany 16 czerwca 1941 roku.