CHRISTINE SAUERBREY (Z DOMU BEHRENS) (1889 – 1941)

Christine Sauerbrey, z domu Behrens, urodziła się 24 września 1889 roku w Gröpelingen, części Bremy, jako jedno z ośmiorga dzieci. Jej rodzicami byli mistrz krawiecki Johann Dietrich Behrens i Adelheit Behrens, z domu Behnken. Christine ukończyła szkołę podstawową w kwietniu 1903 roku w wieku 13 lat. Poszła w ślady ojca i nauczyła się zawodu krawcowej.

Swojego męża Johanna Sauerbreya poznała w wieku 17 lat – prawdopodobnie w Weser AG, gdzie on pracował jako tokarz, a ona uprawiała gimnastykę. Gdy Christine miała 18 lat, pobrali się wbrew woli jej rodziców. W jej oczach Johann nie pasował do jej pozycji społecznej i był również aktywny na lewym skrzydle SPD. W latach 1908-1912 mieli razem cztery córki. Od 1916 r. Johann zradykalizował się i w 1918 r. wziął udział w rewolucji listopadowej. Kiedy Republika Radziecka została krwawo stłumiona, Johann uciekł do Moskwy, aby uniknąć aresztowania.

Ponieważ Johann był poszukiwany przez policję jako »wróg Republiki«, Christine była kilkakrotnie przesłuchiwana przez policję i aresztowana. W tym samym czasie musiała sama opiekować się swoimi czterema córkami.

W 1924 r., kiedy jej córki miały od 11 do 16 lat, a Johann wrócił z Moskwy zreformowany, po raz pierwszy została pacjentką przytułku dla umysłowo i nerwowo chorych St. Jürgen w Ellen koło Bremy. Tamtejsi lekarze zdiagnozowali u niej »schizofrenię«. Choroba spowodowała rozpad małżeństwa. W styczniu 1929 r. Christine i Johann rozwiedli się.

W maju 1931 r. Christine została przeniesiona do Lippische Landes- Heil- und Pflegeanstalt Lindenhaus w Lemgo-Brake. Akta pacjenta stwierdzają, że chociaż Christine czuła się dobrze fizycznie w »Lindenhaus«, jej choroba podstawowa nie uległa poprawie, więc została przeniesiona z powrotem do szpitala psychiatrycznego w Bremie w Ellen w dniu 31 października 1933 roku. W listopadzie 1938 r. przeniesiono ją stamtąd do Lüneburga.

Christine Sauerbrey spędziła niecałe trzy lata w Państwowym Sanatorium i Domu Opieki w Lüneburgu. 30 kwietnia 1941 r. została przeniesiona do Herborn. 16 czerwca 1941 r. przeniesiono ją do ośrodka zagłady w Hadamar i tego samego dnia zamordowano. Państwowe Sanatorium i Dom Opieki Hadamar poinformowały jej cztery córki, że Christine oficjalnie zmarła na tyfus plamisty 30 czerwca 1941 roku. Rodzina zleciła przewiezienie urny z domniemanymi prochami Christine do Bremy. Została pochowana na głównym cmentarzu, a grób został opuszczony.

W dniu 11 października 2013 r. przed domem Christine Sauerbrey przy Karl-Bröger-Straße 15 w Bremie, dawniej Farger Straße 15, położono kamień węgielny. Inicjatywa wyszła od jej potomków. Troje prawnuków Christine również wzięło udział w małym nabożeństwie żałobnym.