AGNES TIMME (Z DOMU FIEBIG) (1912 – 1941)

Agnes Timme, z domu Fiebig, urodziła się 10 stycznia 1912 r. w Winsen an der Aller w powiecie Celle. Jej ojciec był robotnikiem rolnym, a matka gospodynią domową. Agnes poślubiła swojego męża Wilhelma Timme 25 maja 1933 roku, a ich pierwsze dziecko urodziło się 1 kwietnia 1933 roku. Ze względu na skromne warunki, para początkowo mieszkała osobno. Agnes urodziła ich drugą córkę 7 kwietnia 1934 roku. Po porodzie mała rodzina przeniosła się do Hermannsburga. Trzecie dziecko, syn, urodziło się 25 lutego 1936 roku. Wreszcie, półtora roku później, w lipcu 1937 r., urodziło się czwarte dziecko. Wraz z tym porodem Agnes zachorowała na psychozę.

Kiedy jej najmłodsza córka została ochrzczona, trzy tygodnie po porodzie, była już pacjentką szpitala w Celle. Stamtąd została przeniesiona do sanatorium i domu opieki w Lüneburgu z rozpoznaniem »schizofrenii przeszczepowej«. Jej mąż Wilhelm, który pracował w przemyśle zbrojeniowym w Rheinmetall Borsig Werke w Unterlüss, musiał opiekować się czwórką małych dzieci, w tym noworodkiem. Prawdopodobnie nie miał innego wyjścia, jak tylko oddać całą czwórkę dzieci. Jedna córka zamieszkała z ciotką w Hamburgu na trzy lata. Pozostała trójka dzieci została wysłana do domu prowadzonego przez Narodowosocjalistyczną Organizację Opieki Społecznej. W dniu 2 kwietnia 1940 r. córka z Hamburga została również wysłana do Domu Dziecka w Celle Ludowego Stowarzyszenia Opieki Społecznej, dzięki czemu dzieci zostały połączone.

Dzieci pozostały w domu dziecka przez ponad rok i były tam również wtedy, gdy ich matka Agnes została 30 kwietnia 1941 r. przeniesiona do zakładu przejściowego w Herborn, a stamtąd 16 czerwca 1941 r. do zakładu zagłady w Hadamar, gdzie została zamordowana. W sierpniu 1941 r. jedna z córek trafiła do rodziny zastępczej. Po trzech dniach rodzice zastępczy zwrócili ją do domu dziecka, aby wymienić ją na jej silniejszą i tym samym bardziej zdolną siostrę. Sąsiedzi rodziny zastępczej uznali zachowanie rodziców zastępczych za bezduszne i dzień później zabrali rzekomo słabsze dziecko z domu dziecka do siebie, tak że od tej pory obie siostry dorastały jako sąsiadki. Pozostałe dwoje rodzeństwa zostało rozdzielone między dwie inne rodziny zastępcze. Rozdzielenie dzieci doprowadziło później do konfliktu z ojcem. Najmłodsze dziecko Agnes było później tym, które najbardziej wyrzucało ojcu, również dlatego, że czuło się współwinne choroby matki.