Das Bild zeigt Karl Reich sitzend auf einem Stuhl. Er sitzt vor einer großen hellen Wand. Er trägt einen dunklen Anzug mit Weste und hellem Hemd. Die Kette einer Taschenuhr ist sichtbar. Er hat kurze Haare und blickt mit leicht geöffnetem Mund Richtung Kamera. Seine Hände sind im Schoß gefaltet.

Karl Reich, około 1922 roku.

NLA Hanower Hann. 155 Lüneburg Acc. 2004/066 n. 08339.

KARL REICH (1885 – 1960)

Karl Reich z Hanoweru pochodził z rodziny z klasy średniej. Był prawie głuchy i opuścił szkołę bez dyplomu. Rozpoczął naukę zawodu introligatora, ale uciekł. Od tego momentu zmagał się z trudnościami finansowymi i popadł w ubóstwo. W 1912 roku jego matka umieściła go w zakładzie w Lüneburgu. 22 kwietnia 1941 roku został przeniesiony do Herborn. 21 maja 1941 roku został przeniesiony do ośrodka zagłady w Hadamar, ale jego przypadek został wstrzymany. Przez ponad półtora roku pracował na należącej do zakładu farmie w Schnepfenhausen i został zwolniony w sylwestra 1942 roku. Zmarł 12 kwietnia 1960 roku w Ilten.

Die Denkschrift ist eng mit schwarzem dünnem Stift geschrieben. Seine Handschrift ist sehr gleichmäßig und nach rechts geneigt. Das Papier ist mittig gefaltet und gelocht.

Fragment memorandum Karla Reicha z dnia 2 lutego 1922 r.

NLA Hanower Hann. 155 Lüneburg Acc. 2004/066 n. 08339.

W 1922 roku Karl Reich napisał wspomnienia z okazji dziesięcioletniego pobytu w instytucji i domu opieki w Lüneburgu. Opisał w nich swoje przemyślenia na temat długiego pobytu. Inspiracją była dla niego również książka Emila Kraepelina »Wprowadzenie do psychiatrii«, którą przeczytał.