HEINZ KNORR (1932 – 1945)

Heinz Knorr, urodzony 4 marca 1932 roku w Artlenburgu, był synem rolnika Heinricha Knorra i jego żony Friedy, z domu Rühmann. Pobrali się 22 kwietnia 1927 roku. Ze względu na niepełnosprawność umysłową i ograniczoną zdolność mówienia Heinz nie mógł uczęszczać do wiejskiej szkoły w Artlenburgu. Jego domem było gospodarstwo rolne.

Aby chronić mieszkańców Artlenburga przed wojną, 21 kwietnia 1945 r. ewakuowano wszystkie gospodarstwa rolne. Rodzina Knorrów została zakwaterowana na kolejne cztery miesiące, najpierw w stodole, a następnie w stajni w Vrestorfie koło Bardowick. Ciężkie bombardowania w przeddzień ewakuacji przytłoczyły Heinza, co spowodowało, że uciekł wieczorem 20 kwietnia 1945 r. Jego matka szukała go przez kilka dni, zgłosiła zaginięcie i pytała o niego w sanatorium w Lüneburgu.

Dwa dni po zaginięciu Heinz Knorr został zatrzymany przez policję i przewieziony bezpośrednio do szpitala psychiatrycznego w Lüneburgu. Pomimo młodego wieku, zaledwie 13 lat, dr Gustav Marx przyjął go do oddziału 21, przeznaczonego dla dorosłych mężczyzn. Jego tożsamość pozostawała nieznana, ponieważ poza imieniem nie był w stanie wypowiedzieć nic więcej. Lekarze i pielęgniarki założyli, że Heinz jest zdezorientowanym uciekinierem.

Do 8 października 1945 r. stan Heinza pogorszył się tak bardzo, że musiał zostać przeniesiony na oddział intensywnej terapii. Był wychudzony i osłabiony. Dwa dni później doszło do drgawek. Jego dokumentacja medyczna nie zawiera żadnych informacji o podjętych działaniach mających na celu poprawę lub nawet stabilizację jego stanu zdrowia.

Heinz Knorr zmarł 2 listopada 1945 roku w sanatorium w Lüneburgu w wieku 13 i pół roku. Prawie na pewno zmarł z głodu. Lekarz Rudolf Redepenning jako przyczynę śmierci podał »nieprawidłową padaczkę organiczną«.

6 listopada 1945 r. Heinz został pochowany anonimowo i bez obecności rodziców na cmentarzu przy placówce, ponieważ lekarz Rudolf Redepenning podjął próbę ustalenia tożsamości Heinza dopiero po jego śmierci. Celem było odnalezienie krewnych, którzy pokryliby koszty opieki. Początkowo zadanie ustalenia tożsamości powierzono wydziałowi dochodzeniowo-śledczemu. Następnie zapytano pracowników kliniki, czy ktoś znał tego młodego mężczyznę. Okazało się, że Heinz został rozpoznany przez praktykanta ogrodnika.

Wydział kryminalny w Lüneburgu odwiedził następnie rodziców Heinza i pokazał im zdjęcie zwłok. Rozpoznali Heinza, a kilka dni później otrzymali rachunek za jego pobyt w sanatorium. Nie poinformowano jednak rodziców o dokładnych okolicznościach śmierci syna ani o miejscu jego pochówku. Siostra Heinza, Thea, nie była zadowolona z takiego obrotu sprawy. Do swojej śmierci w 2015 roku próbowała dowiedzieć się, co naprawdę stało się z Heinzem i gdzie znajduje się jego grób, ale bezskutecznie. Znalezienie grobu, który został zasypany, zajęło kolejny rok. 4 września 2016 roku, w obecności krewnych Heinza Knorra, odsłonięto tablicę pamiątkową upamiętniającą jego osobę.

Dom Rühmannsche Hof przy ulicy Stremel 7, w którym dorastał Heinz, nadal istnieje. Siostra Heinza, Thea, sprzedała go w 1978 roku i od tego czasu jest on wynajmowany.