ERIKA I KÄTE

Käte, urodzona 18 sierpnia 1938 roku, była starszą z dwóch sióstr. Była o rok i pięć miesięcy starsza od swojej młodszej siostry Eriki, urodzonej 18 stycznia 1940 roku. Obie urodziły się w Masendorfie w powiecie Uelzen. Ich rodzicami byli Karl, robotnik rolny, i jego żona Martha Frieda.

Dziewczynki zostały przyjęte razem do »oddziału dziecięcego« w Lüneburgu 15 lutego 1944 r. Dla obu z nich – które w momencie przyjęcia do Lüneburga miały zaledwie cztery i pięć i pół roku – placówka w Lüneburgu nie była pierwszym miejscem pobytu. Wcześniej przebywały w Fundacji Pestalozziego w Großburgwedel. Obie zostały uznane za niezdolne do nauki i szkolenia.

Willi Baumert ocenił Käte jako spokojne, przyjazne dziecko, które rozwijało się w tempie odpowiednim dla swojego wieku. Rozumiała, co się do niej mówiło, zwracała uwagę na otoczenie, potrafiła się czymś zająć i dużo bawiła się z innymi dziećmi. Ponadto w wieku pięciu i pół lat potrafiła już liczyć do dwudziestu, poprawnie rozpoznawać wszystkie kolory, bez trudu rozróżniać lewą i prawą stronę oraz wyjaśniać rzeczy i wydarzenia przedstawione na obrazkach. Jedynym zarzutem Baumerta wobec niej była skłonność do nieporządku.

14 lipca 1944 r. – Käte i jej siostra Erika były pod jego opieką już od pięciu miesięcy – Baumert wydał opinię: »Nadaje się do szkoły«. To uratowało jej życie. 2 sierpnia 1944 r. Käte została przeniesiona do fundacji Eben-Ezer w Lemgo. Była jedną z 16 dzieci, które tego dnia wyjechały do Lemgo.

Käte i Erika nie zostały rozdzielone. Pozostały razem, ponieważ Erika również otrzymała pozytywną ocenę od Baumerta. Erika była – zgodnie z opisem Baumerta – całkowicie zdrowym dzieckiem, którego jedyną wadą było to, że miała matkę, która według notatek administracyjnych nie opiekowała się nią wystarczająco.

W wieku czterech i pół lat Erika była zdecydowanie najmłodszym dzieckiem przeniesionym z Lüneburga do Fundacji Eben-Ezer. Ponieważ w momencie przeniesienia do Eben-Ezer Erika nie była jeszcze gotowa do rozpoczęcia nauki w szkole, wydaje się oczywiste, że decyzja Baumerta o jej przeniesieniu była również motywowana chęcią nie rozdzielania sióstr. Z drugiej strony oczywiste jest, że wysłanie jej do domu, do matki lub rodziny zastępczej, nie wchodziło dla niego w grę. Pomimo braku wskazań medycznych Erika została zwolniona z Lemgo i mogła wrócić do domu dopiero 6 sierpnia 1951 roku. Miejsce pobytu Kate pozostaje nieznane.