STEFAN LAPIKOW (1907 – 1945)

Zgodnie z rejestrem zgonów Stephan Lapikow urodził się 27 września 1907 r. w Kruki w Rosji. Jego dokumentacja medyczna wskazuje, że był Ukraińcem. Kruki to obecnie miasto na terenie Ukrainy, które w tamtym czasie należało do Związku Radzieckiego. Wiadomo, że pracował w rolnictwie w Römmelmoor w powiecie Wesermarsch. Z akt nie można ustalić, w jaki sposób i dlaczego trafił do więzienia sądowego w Nordenham. W Nordenham został zbadany przez dr Neesera, który zalecił przyjęcie go do szpitala psychiatrycznego w Oldenburgu w Wehnen, ponieważ Stephan Lapikow cierpiał na »chorobę afektywną dwubiegunową«.

Został tam przyjęty 5 maja 1944 r. Lekarz prowadzący doszedł do wniosku, że »stan depresji L. [Lapikowa] z pewnością nie powinien być rozumiany jako część psychozy więziennej, ale raczej, biorąc pod uwagę długotrwałe ciężkie stany depresyjne […], które należą do
spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej, powinien być traktowany jako taka«. Wpis kończy się adnotacją, że Stephan Lapikow został przeniesiony do Lüneburga. Nie ma »raportu końcowego«.

Lapikow przeżył jeszcze tylko kilka dni w sanatorium w Lüneburgu. Zmarł 22 grudnia 1944 roku. W jego aktach nie ma żadnej wzmianki o przyjęciu do szpitala, żadnego raportu z postępów leczenia, żadnej informacji o jego stanie fizycznym lub psychicznym. Jedyna notatka sporządzona przez Redepenninga, kierownika »punktu zbiorczego dla cudzoziemców«, brzmiała: »Zmarł w Lüneburgu 22 grudnia bez żadnych szczególnych objawów choroby, z wyczerpania«. Słowo »wyczerpanie« jest podkreślone. Stephan Lapikow zmarł w wieku 37 lat.