Pochodził z Lüneburga i miał łącznie 18 rodzeństwa. Wyjechał do Wesermünde (Bremerhaven) i zatrudnił się na różnych statkach. Kiedy nie był potrzebny jako pomocnik przy połowach, zarabiał pieniądze w przemyśle rybnym. Czasami kradł spodnie, czasami ryby. Wielokrotnie stawiano go przed sądem i skazywano na kary więzienia. W 1937 roku został poddany przymusowej sterylizacji.
W końcu w 1942 roku sąd nakazał umieszczenie go w zakładzie leczniczo-opiekuńczym w Lüneburgu. Po zwolnieniu do obozu koncentracyjnego Neuengamme 31 marca 1944 roku trafił do obozu zewnętrznego Hannover-Stöcken. Tam musiał wykonywać przymusową pracę w fabryce akumulatorów. Zmarł w marcu 1945 roku.
Zakładając, że był francuskim jeńcem wojennym o nazwisku »Robert Salan«, w maju 1945 roku został pochowany na cmentarzu honorowym nad jeziorem Maschsee w Hanowerze.
