HELGA VOLKMER (1933 – 1941)

Helga Marie Volkmer urodziła się 19 marca 1933 roku w Westerwesede, w powiecie Rotenburg. Helga miała troje rodzeństwa. Jej rodzice, Johann i Marie Volkmer, uprawiali dziesięć akrów dzierżawionej ziemi i hodowali krowy. W 1939 r. złożono wniosek o umieszczenie Helgi w zakładzie opiekuńczym, ponieważ uznano, że jej matka jest przeciążona obowiązkami związanymi z opieką nad dziećmi oraz pracą w gospodarstwie: »[…] ponieważ [matka] jest bardzo zajęta opieką nad dziećmi i prowadzeniem własnego gospodarstwa (trzy sztuki bydła)«.

Helga Volkmer została przyjęta do instytucji Rotenburg Institutions of the Inner Mission 5 czerwca 1939 roku. Tam lekarze zdiagnozowali u niej »wodogłowie«. W okresie od czerwca 1939 r. do sierpnia 1941 r. w jej dokumentacji medycznej nie ma żadnych wpisów, mimo że w międzyczasie zachorowała na błonicę i szkarlatynę. 9 października 1941 r. Helga Volkmer została przeniesiona na »oddział dziecięcy« w Lüneburgu. Pierwszy wpis w jej historii medycznej w Lüneburgu został dokonany 19 listopada 1941 r. Drugi wpis opisywał już jej śmierć. Rodzice zostali z wyprzedzeniem przygotowani na jej zbliżającą się śmierć standardowym listem: »Wasza córka Helga od kilku dni choruje na wysoką gorączkę. Biorąc pod uwagę jej ogólną słabość, jej stan nie jest pozbawiony ryzyka«.

Helga Volkmer zmarła 30 listopada 1941 roku. Była jedną z pierwszych ofiar programu »eutanazji dzieci« w Lüneburgu. Po jej śmierci wycięto jej mózg, a ciało poddano sekcji zwłok. Oficjalną przyczyną śmierci, odnotowaną przez lekarza Williego Baumerta, było zapalenie płuc. Została pochowana jako piąte dziecko na »cmentarzu dziecięcym« należącym do instytucji. Jej matka przyjechała na pogrzeb, ale spóźniła się. Helga została już pochowana.