WILLI DEMMER (1904 – 1973)

Willi Demmer pochodził z Hochheide w powiecie Möhrs. Jego rodzicami byli Heinrich i Maria Demmer (z domu Hermanns). Miał siostrę, Auguste Jaeckel (z domu Demmer). Willi Demmer miał trudności w nauce i uczęszczał do szkoły specjalnej. Później pracował jako wiertacz. Popełnił wiele kradzieży. W latach 1922–1937 był 33 razy karany. W 1940 roku rozpoczął odbywanie kary pozbawienia wolności w Wolfenbüttel. Po dwóch latach został przeniesiony do zakładu poprawczego. Ze względu na swoje ostatnie miejsce zamieszkania (Hamburg-Reitbrook) miał zostać przyjęty do zakładu opieki psychiatrycznej w Hamburgu-Langenhorn. Na własne życzenie trafił jednak do zakładu leczniczo-opiekuńczego w Lüneburgu. W Lüneburgu mieszkała Marie Salau, która wysyłała mu listy miłosne do zakładu. Brat Marie, Robert, również przebywał w areszcie prewencyjnym. 31 marca 1944 roku Robert Salau i Willi Demmer wraz z innymi osobami przebywającymi w areszcie prewencyjnym zostali przeniesieni do obozu koncentracyjnego Neuengamme. Tam Willi Demmer zrobił karierę i został »kapo« (strażnikiem). Jako taki stosował przemoc wobec innych więźniów i godził się na ich śmierć. Po wojnie został internowany w Rotenburgu nad Wümme. Za swoje zbrodnie jako »kapo« musiał odpowiedzieć przed brytyjskim sądem wojskowym w Hamburgu. Został uznany za winnego i w połowie września 1948 r. ponownie trafił do zakładu psychiatrycznego w Lüneburgu. Dwa tygodnie później został zwolniony. Przeniósł się do Gelsenkirchen, gdzie zmarł 4 lutego 1973 r.