Hans Jacob był lekarzem i badaczem mózgu. W 1934 roku Hans Jacob został członkiem SA i pracował w Głównym Urzędzie Zdrowia Publicznego w kierownictwie Rzeszy NSDAP. W rezultacie stracił stypendium badawcze od Fundacji Rockefellera. W latach 1935–1937 Jacob pracował w różnych instytucjach w Saksonii, a ostatecznie został kierownikiem Laboratorium Badań nad Mózgiem i Nerwami w Szpitalu Psychiatrycznym Friedrichsberg w Hamburgu, który w 1941 roku został przyłączony do Centrum Medycznego Uniwersytetu Hamburg-Eppendorf. Jego poprzednikiem w Friedrichsbergu był Hermann Josephy, który jako Żyd został pozbawiony prawa wykonywania zawodu, wysłany do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, a w 1936 r. wyemigrował do USA. Po wojnie Hans Jacob wyjechał do Marburga. Długo po zakończeniu wojny nadal publikował wyniki swoich badań i podobnie jak jego kolega Julius Hallervorden został odznaczony Wielkim Krzyżem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. W 1957 roku powrócił do Hamburga i objął stanowisko kierownika oddziału neurologii w Szpitalu Ogólnym w Altonie, jednocześnie nadal nadzorując laboratorium w Eppendorfie, choć już na zasadach honorowych przez kolejne dwa lata.
