Hermine Veersmann urodziła się 24 marca 1890 roku w Molzen w powiecie Uelzen. Ona i jej brat Adolf Veersmann, urodzony 14 kwietnia 1897 roku, pochodzili z rodziny rolniczej. Rodzice pobrali się w 1885 roku. Mieli siedmioro dzieci, w tym dwie pary bliźniąt. Jedna z par bliźniąt zmarła w wieku kilku dni. Hermine Veersmann była czwartym dzieckiem, ale straciła dwie siostry. Adolf Veersmann i jego siostra bliźniaczka byli najmłodszymi dziećmi. Niewiele wiadomo o ich dzieciństwie. Hermine Veersmann zachorowała w 1913 r. W 1917 r. została przyjęta do szpitala psychiatrycznego w Lüneburgu. W latach 1918–1921 przebywała w Liebenburgu, ale potem wróciła.
Adolf Veersmann zachorował około 1930 roku, więc od tego czasu oboje rodzeństwo było pod opieką szpitala psychiatrycznego w Lüneburgu. W 1933 roku Adolf Veersmann został wypisany ze szpitala, a w 1934 roku ponownie przyjęty. Nie jest jasne, czy przeprowadzono przymusową sterylizację, ale w każdym razie został za to zgłoszony.
Adolf Veersmann został zamordowany 7 marca 1941 r. w ośrodku eutanazji Pirna-Sonnenstein, a jego siostra Hermine Veersmann dziesięć tygodni później, 28 maja 1941 r. w Hadamar.
Rodzeństwo jest ofiarą »akcji T4«.
